Alles over Epilepsie-Hulphonden
- Leestijd: 4 min
We krijgen veel vragen over welke soorten hulphonden we opleiden. De soort hulphond waar we verreweg de meeste vragen over krijgen, is de epilepsie-hulphond. In deze blog leggen we je graag alles over de Epilepsie-hulphonden uit.
Wat is een epilepsie-hulphond?
Een epilepsie-hulphond is een hond die van nature gevoeliger is in het aanvoelen van en afstemmen op de cliënt. Daarbij worden ze erop getraind om te handelen als de cliënt een aanval krijgt. Dit kan dan tijdens en/of na de aanval zijn. Hierdoor geeft de hulphond een extra gevoel van veiligheid, meer bewegingsvrijheid en wordt de cliënt minder afhankelijk van anderen.
Voor wie is een epilepsie-hulphond van toegevoegde waarde
Een epilepsie-hulphond is geschikt voor mensen met een vorm van epilepsie waarbij het ook zichtbaar is wanneer er een aanval plaatsvindt en die niet of niet genoeg met medicatie te helpen zijn. Wanneer een cliënt bijvoorbeeld alleen maar korte absences heeft zijn deze signalen moeilijk door een hond op te pikken. Daarbij moet een cliënt een hond in eerste instantie leuk vinden en in principe min of meer zelf voor een hond kunnen zorgen. Ook de directe familie of vrienden moeten achter de komst van een epilepsie-hulphond staan. Zij zullen op bepaalde momenten, wanneer door omstandigheden de cliënt dit niet zelf kan, de zorg moeten kunnen overnemen.
Hoe kan een epilepsie-hulphond mensen vrijheid (terug)geven?
Een epilepsie-hulphond kan een cliënt een extra gevoel van veiligheid geven waardoor het zelfvertrouwen van de cliënt kan toenemen. De cliënt durft samen met de hond meer te ondernemen. Het kan de cliënt geruststellen dat de hond kan waarschuwen bij een aanval en er daarna is voor hem/haar. Sommige cliënten hebben zelfs minder aanvallen alleen al door de nabijheid van een hond en het vertrouwen dat dit geeft.
Hoe herkent de hond een epileptische aanval?
De hond leest/ziet hele kleine lichamelijke signalen voordat een voor ons zichtbare aanval volgt. Hierbij kan je denken aan wiebelen met vingers, onrustig ademhalen, wrijven met de handen (aan een lichaamsdeel), verandering van manier van lopen, maar ook kleine spierbewegingen van het gezicht die wij als mensen niet waarnemen. Al deze signalen kunnen een inleiding zijn die gevolgd wordt door een aanval.
Hoe weet je of de hond in opleiding geschikt is om een epilepsie-hulphond te worden?
Als een hond in opleiding is, observeren de gastgezinbegeleiders met de gastgezinnen, de trainers en de hondenverzorgers in welke mate en op welke manier een hond baasgericht is. Ze letten er bijvoorbeeld op of een hond (constant) in de buurt/nabijheid blijft van de geleider en hoe de hond je aankijkt. In het gastgezin valt soms al op dat een hond op bepaalde momenten meer gericht is op een gezinslid dat last heeft van migraine, maagpijn of hoofdpijn.
Naast deze interesse van de hond, is het van groot belang dat de hond aan een ontspannen lijn mee kan lopen en dat de hond niet snel afgeleid wordt door visuele-, geur-, of geluidsprikkels uit de omgeving.
Zijn er bepaalde hondenrassen die meer geschikt zijn als epilepsie-hulphond dan anderen?
De hondenrassen die baasgericht zijn, zijn geschikt. Vaak is het individuele karakter van de hond hierin doorslaggevend. Naast de kwaliteiten die hierboven beschreven staan, is het zeker ook van groot belang dat een epilepsie-hulphond genoeg zelfvertrouwen heeft om goed te kunnen functioneren in de maatschappij.
Als de hond aanvoelt dat de cliënt een epileptische aanval krijgt, wat kan de hond dan doen?
Een epilepsie-hulphond kan helpen door:
- een alarmknop in te drukken en anderen te alarmeren.
- de cliënt gerust te stellen na een aanval door bijvoorbeeld de handen of het gezicht te likken of bij/tegen de cliënt te gaan liggen.
- medicijnen te halen. Het innemen van medicatie kan ervoor zorgen dat men sneller uit een aanval komt.
- in sommige gevallen kan een hond voor de aanval aanvoelen dat er een aanval op de loer ligt. Wanneer een hond de cliënt zó goed aanvoelt kan deze erger voorkomen. Honden kunnen door het vertonen van bepaald gedrag een cliënt hierop attenderen. Hoe dit zich uit verschilt per hond. Je kunt denken aan likken van de handen, de cliënt intensief aanstaren, met poot of neus contact maken (duwen of krabbelen) of tegen het been aanduwen. Het is niet mogelijk op voorhand te voorspellen welke hond dit wel of niet kan.
Meer lezen? Bekijk onze andere blogs!
Wil je meer leren over wat we doen bij Hulphond Nederland? Met onze blogs blijf je op de hoogte over alles wat speelt bij Hulphond Nederland, delen we graag onze tips & tricks die je zelf ook kunt toepassen én krijg je een kijkje achter de schermen. Bekijk hier alle blogs!
