Blog 6: Een groepsles
- Leestijd: 6 min
- 23 mei 2024
In deze blogserie volgen we Kent: een schattige zwarte labrador-pup die hulphond in spe is. Hij woont bij zijn gastgezin in Veghel, Noord-Brabant. Hier mag hij uitgroeien tot een goed opgevoede en gesocialiseerde hond die vervolgens opgeleid zal worden tot échte hulphond. We ontmoeten elkaar in Schijndel voor een groepsles samen met drie andere zwarte hulphond-pups.
Het is dinsdag en vandaag staat er weer een training op de planning, ditmaal in Schijndel. Op een overwegend zonnige dag verschijnt de ene na de andere pup op het trainingsveld. Vandaag bestaat het viertal volledig uit bekende snoetjes, namelijk: Gina, Lente, Kanjer en Kent. Al deze pups hebben we tijdens eerdere trainingen ontmoet.
Vandaag zal de training in het teken staan van het aanleren en verbeteren van een aantal handelingen. We beginnen met de opdracht ‘up’. Hiermee vragen we de hond zijn voorpoten op een object te plaatsen. Hiervoor haalt Lotte een aantal krukjes tevoorschijn. Zij is gastgezinbegeleider bij Hulphond Nederland en het vaste aanspreekpunt voor Frans en Riëtte. De aanwezige gastgezinnen beginnen naarstig te oefenen met hun pup. Al snel blijkt dat geen van allen onder de indruk is van het krukje en de een na de ander plaatst er zijn voorpoten op.
Op een bepaald moment gaat een enkeling zonder commando het krukje op. Hoewel dit misschien onschuldig lijkt, is dit voor Lotte aanleiding tot een nieuwe oefening. Het is natuurlijk fijn dat de hond niet bang is en plezier uit deze handelingen haalt, maar het is niet de bedoeling dat hij te pas en te onpas op objecten klimt. Daarom instrueert Lotte de geleiders om met hun pup naar het krukje toe te lopen, maar geen ‘up’ te zeggen. Door de hond te belonen wanneer hij niet ongevraagd op het krukje klimt, maken we duidelijk dat dit gewenst gedrag is.
Daarna wordt de training hervat met een variant op de eerder geoefende ‘up’, namelijk: ‘jump on’. Met deze opdracht vragen we de hond met vier poten ergens op te gaan staan, zoals een bankje of een verhoging. Hierbij is het belangrijk dat de hond blijft staan en niet automatisch gaat zitten. Voor Kent voelt het blijven staan nog wat onwennig, maar daar is na een paar herhalingen niets meer van te zien.
De tekst gaat verder onder de foto’s.
Zo nu en dan klautert één van de pups niet volledig op de verhoging, maar plaatst hij enkel zijn voorpoten erop. Omdat er een duidelijk verschil moet zitten tussen ‘up’ en ‘jump on’, is dit niet wenselijk. Bij ‘up’ moeten enkel de voorpoten omhoog geplaatst worden, bij ‘jump on’ gaat dit om alle poten. ‘Up’ wordt onder andere gebruikt aan de kassa. Een ADL-hulphond zal dan met zijn voorpoten tegen het kassablok leunen om zo de portemonnee aan de kassière te kunnen geven. Je kunt je voorstellen dat het niet handig is wanneer een 35 kilo wegende labrador – door te weinig onderscheid tussen de beide commando’s – de lopende band op probeert te klimmen. Om dit verschil duidelijker te maken, worden beide handelingen nogmaals in willekeurige volgorde geoefend.
Omdat Frans een vergadering bij moet wonen, zal Riëtte de rest van de training afmaken. Voordat Lotte de koffie en thee voor gaat bereiden, krijgen de gastgezinnen nog huiswerk mee. Onze hulphonden in opleiding krijgen meerdere medische keuringen. Dit doen we om eventuele aandoeningen te ontdekken zodat we hier rekening mee kunnen houden. Eén van de onderdelen van dit onderzoek is het bekijken van de ogen. Hiervoor is het fijn als de honden hun kop enige tijd lang op uitgestoken handen kunnen leggen.
Hoewel hier geen officiële opdracht aan gekoppeld is, duurt het niet lang voor onder andere ‘kin’ en ‘oogjes’ hiervoor worden gebruikt. Riëtte steekt haar hand uit en houdt in het verlengde hiervan een beloningsbrokje. Kent ruikt het brokje en wil dit graag hebben en zal als gevolg daarvan zijn kop iets boven de uitgestoken hand houden. Door dit meermaals te herhalen en tussentijds te belonen begrijpt Kent wat er van hem gevraagd wordt. Het duurt dan ook niet lang voor hij doorheeft dat hij zijn kopje even op de hand moet laten rusten wanneer Riëtte ‘oogjes’ zegt.
Terwijl de koffie loopt en het theewater aan de kook wordt gebracht, legt Lotte de laatste oefening uit. Hierbij zal het contact tussen hond en geleider centraal staan. Een viertal witte krukjes staat verspreid over het trainingsveld. Om de pups te leren dat ze andere honden soms moeten negeren, wordt de geleiders gevraagd om stapsgewijs naar één en hetzelfde krukje toe te lopen. Hierbij is het van belang dat ze de aandacht van hun hond niet verliezen en dat de honden elkaar negeren. Dit is een oefening waarbij geleider en pup elkaars lichaamstaal beter leren lezen. Het is namelijk belangrijk dat de geleider aanvoelt waar de grens van de hond ligt, zodat ze deze niet overschrijden. Ook dit heeft weer te maken met de positieve benadering en de manier waarop pups het best leren.
Voor nu is het zaak dat de gastgezinnen de oefeningen van vandaag in hun eigen omgeving blijven oefenen. Zo wordt voor de pups duidelijker wat iedere opdracht betekent én leren ze de handeling in verschillende omgevingen uit te voeren.
Wil jij ook gastgezin worden?
Weet je na het lezen van deze blog zeker dat jij klaar bent voor oneindig veel liefde? Meld je dan aan als gastgezin en geef iemand die het minder getroffen heeft zijn of haar vrijheid terug.
Meer lezen? Bekijk onze andere blogs!
Wil je meer leren over wat we doen bij Hulphond Nederland? Met onze blogs blijf je op de hoogte over alles wat speelt bij Hulphond Nederland, delen we graag onze tips & tricks die je zelf ook kunt toepassen én krijg je een kijkje achter de schermen. Bekijk hier alle blogs!
